vrijdag 15 februari 2013

De dag van acclimatiseren

Moshi is warm. De nacht is warm! En ik maar denken dat het in Africa altijd koud is in de nacht. Een dag om een beetje te acclimatiseren was geen slecht idee. Maar een uurtje in de zon misschien wel.  Het is al tegen de avond en ik merk dat mijn schouders zijn verbrand. Normaal gesproken niet erg,  maar vanaf morgen moet daar tussen 6 en 10 kilo dagrugtas aan hangen. Kitty lijkt niet verbrand en ik ben een beetje jaloers.  MariĆ«lle heeft nog geen zon gezien. Zij heeft een migraine aanval en ligt vandaag op bed. Voorzichtig informeer ik naar de frequentie van haar migraine aanvallen. Opgelucht roep ik: ”Oooh, dan heb je daar geen last van op de berg”. Niet wetende dat haar aanval nog 2 dagen kan duren...
Morgen de berg op en ik heb de berg nog niet eens gezien. Er hangt veel bewolking. Maar op een gegeven moment laat hij zich toch nog even zien voor de avond valt en blij maak ik nog even snel een foto.  Indrukwekkend…
De informatie bijeenkomst geeft me niet echt info die ik nog niet had. Wel vond ik fijn om te horen dat fooien in hotel gegeven worden, niet op de berg. Dus niet met een pak geld de berg op. Handig. We krijgen een gids toegewezen en zijn naam is Living. Ik mag zijn naam wel. Het is een gespierde man zonder breed te zijn. Zelfs in zijn gelaat zie je dat het een sportman is. Zijn engels is om even op in te tunen, maar als dat is gebeurd is hij prima te volgen en heeft hij heldere teksten.. Hij informeert naar de route zoals wij ‘m geboekt hebben. Binnen een minuut heeft hij al het programma aangepast voor ons laaglanden mensen. Dit wilde zeggen, geen Lava Tower camp. Wel er doorheen lopen, maar niet daar overnachten. Ik vind alles prima, als we het maar gaan halen! En als hij zegt dat dat beter is, dan moet ik dat maar gewoon geloven. Hij weet overigens ook precies hoe vragen niet te beantwoorden. Bij de vraag "zijn er veel die het niet halen?" Zegt hij We gaan het rustig aan doen, pole pole (rustig aan) en dan komt het goed. En zo zullen we dat dan maar gewoon doen, pole pole
Het gewicht van de rugtas mag niet meer dan 15 kilo zijn. Dus deze avond bestaat uit rugtas praktisch en niet te zwaar inpakken. Dit maakt dat mijn dagrugtas met 3 liter water wel 11 kilo weegt. Is wel wat veel, maar ach, we hebben met kilo’s op de rug getraind, moet lukken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten