De bus stopte ineens,
waarbij we moesten uitstappen. De spullen werd van de bus gehaald, en wij
werden met Nick vast vooruit gestuurd. Living kwam later achter ons aan. We
hebben anderhalf uur gelopen toen Nick ons vertelde net het begin punt
gepasseerd te zijn geweest. Ik schrok me rot. Nu pas aan het begin van de route?
Teleurstelling want dat betekent dat we nog langer moesten lopen voor we bij de
eerste camping waren. We hadden goed de pas er in. We mochten voorop lopen om
de pas te bepalen, omdat Nick steeds vooruit liep.
Nu begon het klimmen en klauteren over wortels echt een Jungle. Na nog eens paar uur gelopen te hebben moest ik zitten, was het zat en wilde niet verder. We worden gepasseerd door een grote groep mensen. Waarop Living ons had ingehaald. Ik moest nog even blijven zitten voor we verder gingen. Na 15 min gelopen te hebben werd ik overvallen door een hyperventilatie/paniek aanval. Ik kreeg geen lucht. Ik voelde een paniek opkomen. Ik moest mijn rug tas van Lisa af doen, en eigenlijk gaan zitten. Wat ik niet wilde want ik moest lucht krijgen… Voor mij gevoel duurde het wel 10 min voor het beter ging. Dit was een erg angstige ervaring. Ik schrok omdat we pas begonnen zijn met dit avontuur. Mijn rugtas werd van me afgenomen. Living draagt de rest van de reis mijn tas. Hij vind dat mijn tas te zwaar was… En adviseerde mij om toch wat uit mijn tas te doen zodat ik dat niet allemaal hoef te dragen. Inmiddels was het donker toen we anderhalf uur later op de camping kwamen.
Eindelijk aangekomen op de
camping, wilde ik snel naar de wc gaan. Ik vroeg aan iemand die ik tegen kwam
waar de wc is. Ik werd gestuurd naar een houten hok met een gat in de grond… In
mijn gedachten was ik hier helemaal niet blij mee. Want het is niet fijn om te
gaan hangen voor een gat… Ik laat me niet kennen en ik deed hier mijn behoefte.
Tegen Lisa vertelde ik wat voor wc ik geweest ben. Gelukkig kon Lisa me
vertellen dat dat niet klopte en al snel hadden we de privé wc gevonden. In een
groene ZARA tent konden we op een emmer met bril heerlijk gaan zitten…
In de tent hebben we
gelijk ons matje opgepompt en ons bed opgemaakt. We kregen ieder een teiltje
met warm water om ons op te frissen. Als verrassing na het wassen kregen we
popcorn en al snel kwam ons warm eten. Na het eten kwam Living langs om de
volgende dag te bespreken. 7.00 kregen we water, om 7.30 ontbijt en om 8.00
vertrekken.
Om 22.00 gingen we naar
onze tent en gingen slapen.
Blij dat deze dag voorbij
is, en bang voor wat komen zal… De paniek aanval was een enge beleving, zeker
omdat het aan het begin van de tocht is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten